ऑपरेशन सिंदूर : समंजसपणाचा रिएलिटी चेक

 

 

 

अलीकडेच एका पाकिस्तानी वृत्तवाहिनीचा वृत्तनिवेदक ओरडत होता, “किती भारतीय विमाने नष्ट झाली?’ भारतीय विरोधी पक्षनेते राहुल गांधी यांनी पुन्हा एकदा मोदी सरकारला प्रश्न विचारला.” राहुल यांचा हाच प्रश्न इतर पाकिस्तानी वृत्तवाहिन्यांनीही साहजिकच उपस्थित केला. यासाठी त्यांनी राहुल यांची जुनी पोस्ट दाखवली, ज्यामध्ये त्यांनी परराष्ट्रमंत्री जयशंकर यांच्या व्हिडिओचा 17 सेकंदांचा भाग जोडला होता. राहुल गांधी यांनी या व्हिडिओ विधानाचा अर्थ असा लावला की, परराष्ट्रमंत्र्यांनी दहशतवादी तळांना लक्ष्य करण्यापूर्वी पाकिस्तानला माहिती दिली. यामुळे दहशतवादी पळून गेले आणि सतर्क पाकिस्तानी सैन्याला भारतीय विमानांना लक्ष्य करणे सोपे झाले. परराष्ट्र मंत्रालय आणि संरक्षण मंत्रालयाने स्पष्ट केले की, परराष्ट्रमंत्र्यांनी जे सांगितले त्याचा अर्थ असा होत नाही. परंतु, राहुल गांधी ते स्वीकारण्यास तयार नव्हते. ते त्यांच्या मुद्द्यावर ठाम राहिले. याचा परिणाम म्हणून पक्षाचे प्रवक्ते पवन खेरा म्हणाले, “जयशंकर यांनी जे केले त्याला हेरगिरी म्हणतात.” पवन खेरा यांचे हे विधान पाकिस्तानी वृत्तवाहिन्यांनी लगेचच उचलून धरले.

 

कोणताही सामान्य ज्ञान असलेला माणूस कल्पना करू शकतो का, की राजनयिक राहिलेला परराष्ट्रमंत्री अशी आगाऊ माहिती देऊ शकतो. आपल्या नेत्यांनी काश्मीर, चीन आणि पाकिस्तान पुरस्कृत दहशतवादाबद्दल भूतकाळात अशीच विधाने केली आहेत, ज्याचा या देशांनी त्यांच्या फायद्यासाठी वापर केला. संयुक्त राष्ट्रांच्या मानवाधिकार परिषदेत भारताविरुद्ध सादर केलेल्या कागदपत्रात पाकिस्तानने राहुल गांधींच्या काश्मीरवरील विधानाचा उल्लेख आधीच केला आहे. एकदा राहुल गांधी म्हणाले होते की, “लष्करप्रमुखांनी मान्य केले आहे की, चीनने आपली जमीन बळकावली आहे.” खलिस्तानी दहशतवादी पन्नूनेही राहुल गांधींच्या एका विधानाचा फायदा घेतला आहे. तसेच ‘ऑपरेशन सिंदूर’बाबत पाकिस्तानचा पर्दाफाश करण्यासाठी जगातील विविध देशांमध्ये जाणार्‍या सर्वपक्षीय शिष्टमंडळात सरकारने आपले नेते शशी थरूर यांचा समावेश का केला, यावरही काँग्रेसचा आक्षेप आहे, तर ममता बॅनर्जी म्हणाल्या की, “शेवटी ठरवणारे सरकार कोण आहे की आमच्या पक्षातील कोण शिष्टमंडळात सामील होईल?”

 

एकूणच काय तर पाकिस्तान भारतातील या विरोधकांच्या क्षुल्लक राजकारणाचा पुरेपूर फायदा घेत आहे. आपल्या अनेक नेत्यांचे व्हिडिओ पाकमधील वृत्तवाहिन्यांवर सध्या झळकत आहेत, जे भारताविरुद्ध त्यांचा अजेंडा अधिक तीव्रतेने मांडण्यास पाकिस्तानलाच फायदेशीर आहेत. पहलगामच्या नृशंस दहशतवादी हल्ल्यानंतर देशाचे डोळे उघडतील आणि पाकिस्तानमधून भयानक स्वरूपात उदयास आलेल्या दहशतवादाच्या धोक्याबद्दल राजकारणासह समाज पूर्णपणे सतर्क होईल, असे वाटत होते. समाज काही प्रमाणात जागरूक होत असल्याचे दिसते; परंतु राजकीय वर्गाचे वर्तन निराशाजनकच म्हणावे लागेल.

देशासमोरील आव्हानांचा उल्लेख करताना देशाचे पहिले सीडीएस जनरल बिपीन रावत हे ज्या अडीच आघाड्यांबद्दल बोलले होते, त्यांची चर्चा ‘ऑपरेशन सिंदूर’ दरम्यान खूप झाली होती. परंतु, या अर्ध्या आघाडीने आता पूर्ण आघाडीचे रूप धारण केले आहे. पहिल्या आणि दुसर्‍या आघाडीत पाकिस्तान आणि चीन. परंतु, अर्ध्यापासून पूर्ण आघाडी बनलेल्या तिसर्‍या आघाडीचे सत्य आणि खोली बहुतेकांना माहीत नाही. या आघाडीत केवळ फुटीरतावादी, माओवादी, खलिस्तानी, भारताला इस्लामिक देश बनवण्याचा भ्रम बाळगणारे जिहादी, ‘गजवा-ए-हिंद’ आणि पाकिस्तान आणि चीन समर्थक घटकांचाच समावेश नाही, तर राजकारण, नागरी समाज, शैक्षणिक क्षेत्र, बौद्धिक जगत तसेच माध्यमे, इंटरनेट माध्यमे आणि धर्मांतर करणार्‍या शक्तींमध्ये सक्रिय असलेले लोकही त्यात समाविष्ट आहेत. त्यांचा विस्तार सरकार-प्रशासनापासून सर्वोच्च न्यायालयापर्यंत असल्याचे बोलले जाते.

 

या आघाडीत परदेशात स्थायिक झालेल्या किंवा देशात राहणार्‍या आणि उघडपणे किंवा गुप्तपणे अमेरिका, चीन किंवा पाकिस्तानच्या अजेंड्याचे समर्थन करणार्‍या भारतीयांचीही गणना करा. ‘ऑपरेशन सिंदूर’ दरम्यान या देशद्रोही आघाडीचा मोठा भाग चांगल्याप्रकारे नियंत्रित करण्यात आला होता. माओवाद्यांना संपवण्याची मोहीम सुरूच राहिली. जम्मू आणि काश्मीरमध्ये दहशतवाद्यांचा खात्मा झाल्यानंतर त्यांच्या समर्थकांना अटक होत राहिली. बांगलादेशी घुसखोर पकडले गेले. पाकिस्तानसाठी काम करणार्‍या घटकांनाही अटक होत राहिली, जसे की युट्यूबर्स ज्योती, गजाला, नोमान, अरमान, तारिफ, सुखप्रीत सिंग इत्यादी. अशा लोकांची गणना करणे कठीण आहे. पहलगाममधील भयानक दहशतवादी घटनेनंतरही देशात जातीय द्वेष दिसून आला नाही. देशभरात एकता दिसून आली. ‘ऑपरेशन सिंदूर’मुळे उद्ध्वस्त झालेल्या पाकिस्तानी सरकार, लष्कर आणि माध्यमांनी खोटेपणा आणि कपटाच्या मदतीने काश्मिरी मुस्लिमांसह शिखांनाही भडकवण्याचा प्रयत्न केला. परंतु, ते अयशस्वी झाले. ‘ऑपरेशन सिंदूर’ हे एक प्रकारचे युद्ध होते. युद्धादरम्यान, माहिती युद्धदेखील लढावे लागते.

 

‘ऑपरेशन सिंदूर’ दरम्यान पाश्चात्य माध्यमांमधील बहुतेक भारतविरोधी बातम्या आणि लेख पाकिस्तानी लोकांनी लिहिले होते. त्याने जे लिहिले त्याची तथ्य तपासणी तर सोडाच, त्याची पुष्टीही झाली नाही. परिणामी, ‘स्काय न्यूज’ ‘पीटीव्ही’चा हवाला देत वृत्तांकन करत होते आणि ‘पीटीव्ही’ ‘स्काय न्यूज’च्या माध्यमातून दोन भारतीय विमाने पाडल्याचे वृत्तांकन करीत होते. पाश्चात्य माध्यमांनी हा वर्तुळाकार खेळ खूप खेळला. तेथे, सर्व भारतविरोधी बातम्या अमेरिकन, युरोपियन तसेच भारताला नापसंत करणारे भारतीय लिहितात. त्यामुळे भारतापुढे असलेली आव्हाने नेमकी किती स्तरांमध्ये आहेत, हे आता स्पष्ट झाले आहे.