‘हलाल’चा गोरखधंदा

रामायण हे भारतीय संस्कृतीचा आत्मा आहे. जगभर भारतीयांच्या जीवनमूल्यांचा आणि श्रद्धेचा आधार असलेल्या रामायणाचा आदर करणे, ही प्रत्येक भारतीयाची जबाबदारीच आहे. मात्र, दिल्लीचे मुख्यमंत्री अरविंद केजरीवाल यांनी रामायणाविषयी केलेल्या एका विधानामुळे, त्यांचे अज्ञान उघड झाले आहेत. ’रावणाने सीतेला पळवून नेण्यासाठी हरणाचा वेश घेतला,’ असे केजरीवाल यांनी एका सभेत म्हटल्यावर देशभरातून टीकेचा भडिमार झाला. आपले अज्ञान अंगाशी येत असल्याचे दिसल्यावर, सरड्यालाही लाज वाटेल असे रंग बदलत केजरीवाल यांनी, भाजप रावणाचा अपमान केला म्हणून माझा निषेध करत असल्याची टीका केली. केजरीवाल यांची युक्तिवादाची ही पातळी पाहून कुणालाही आश्चर्य वाटेल. एकीकडे स्वतःला हनुमान भक्त म्हणून मिरवणारे केजरीवाल, दुसरीकडे रामायणाची प्राथमिक माहितीही ठेवत नाहीत ही बाब दुःखदच. या प्रकरणातून केजरीवाल यांच्या श्रद्धेचे पोकळ प्रदर्शन आणि निव्वळ राजकीय स्वार्थ उघड झाला आहे.

आज दिल्ली विधानसभेच्या निवडणुकीत रामायणाला शस्त्र म्हणून वापरताना, गेल्या दहा वर्षांत दिल्लीतील जनतेसाठी रामराज्य का आणता आले नाही? मोफत वीज, पाण्याची आश्वासने देत एक दशक दिल्लीच्या गादीवर बसलेल्या केजरीवाल खरे, मात्र आजही दिल्लीतला नागरिक भ्रष्टाचार, प्रदूषण आणि मूलभूत समस्यांशीच झुंजत आहे. त्यामुळे केजरीवाल यांना रामयणावर बोलण्याचा नैतिक अधिकार आहे का? याचा त्यांनीच विचार केला पाहिजे. भारतीयांसाठी रामायण फक्त एक धार्मिक ग्रंथ नाही, ते जीवनमूल्य शिकवणारा मार्गदर्शक आहे. प्रभू श्रीरामांच्या प्रत्येक वर्तनातून कर्तव्य, नीतिमत्ता आणि आदर्श समजतो. याच्याशी केजरीवाल यांचा संबंध असल्याचे आढळलेले नाही. रामायणावर बोलण्यासाठी फक्त हनुमान चालिसा म्हणणे पुरेसे नाही. त्यासाठी समर्पण, आस्था आणि ज्ञान याचीही गरज लागते. मात्र, ज्ञान आणि आस्थेची जागा जर राजकीय स्वार्थाने घेतलेली दिसते. त्यामुळे सभेमध्ये रावण आणि मारीच यांच्यात झालेली गल्लत केजरीवाल यांच्या अंगाशी आली आहे. त्यामुळे रामायणाच्या माध्यमातून भाजपवर टीका करण्याचा डाव, अज्ञानापोटी केजरीवाल यांच्याच अंगाशी आला आहे. त्यामुळे, भविष्यात आता रामायणाचे ज्ञान दाखवण्यासाठी केजरीवाल काही नवीन करण्याचा प्रयत्न करतीलही. त्यावेळी मात्र, ‘बूंद से गयी वो हौद से नही आती,’ हे केजरीवाल यांनी लक्षात ठेवणे गरजेचे आहे.