कोणतेही पुस्तक वाचायला हातात घेताना आपण काय पाहतो? पुस्तकाचं नाव? लेखकाचं नाव? मुखपृष्ठ? बरोबर. त्यानंतर विकत घ्यायचं ठरत असेल, तर आपण त्याच मागचं पान पाहतो. मलपृष्ठावर पुस्तकाचं मर्म लक्षात येईल, असा एखादा परिच्छेद असतो. मी काय पाहते माहितीय, पुस्तकाची अर्पणपत्रिका! त्या संबंध कोर्‍या पानावर केवळ चार-पाच शब्दच लिहून, पान फुकट का घालवले आहे, असा प्रश्न मला पूर्वी नेहमी पडत असे. याच कुतूहलातून अर्पणपत्रिकेतला आत्मा लक्षात येऊ लागला. लेखिकेच्या त्याच्या लिखाणाप्रति असलेल्या भावना इथेच लक्षात येतात आणि आपण स्व
Read More
चित्रपट एक माध्यम आहे. भाषेची अडचण न भासणारं एक सार्वत्रिक माध्यम. दृक्श्राव्य माध्यम म्हणतो आपण त्याला. पण, तेवढ्यापुरतं मर्यादित नाही. एक सहज लक्षात न येणारी तिसरी बाजू म्हणजे अनुभव. तो अनुभव मूर्त नसतो. जे अमूर्त ते घडवण्याची कामगिरी दिग्दर्शक करत असतो. स्टॅनली कुब्रिक हा असाच एक दिग्दर्शक. चित्रपटाच्या चित्रीकरणाला सुरुवात करण्यापूर्वी केवळ छायाचित्रे तो जमवत असे. यातून स्थळ निवड झाली की मगच चित्रीकरणाला सुरुवात होई. ‘परफेक्शनिस्ट’ म्हणून त्याला उगाच म्हणत नाहीत.
