#ओवी लाईव्ह..The City Never Sleeps

"जाम कंटाळा आलाय यार! १८-२० तास काम करून डोक पकलय. अंग दुखतंय. आणि काही म्हणजे काही डोक्यात जात नाहीय."

"कशासाठी इतकं काम करतोस? Take it easy ना!"

"मला ४०व्या वर्षी retire व्हायचे आहे. मग आत्ता कष्ट घ्यायलाच लागतील ना!"

अघोरी काम करून, भरपूर पैसे मिळवून ४०व्या वर्षी retire होण्याचे स्वप्न पाहणाऱ्या पिढीतला स्वप्नील. अक्षय त्याच्या मित्राकडे काळजीने पाहत होता. व्यायामाला वेळ नाही. विरंगुळ्याला वेळ नाही. वजन वाढलय. Sugar वाढलीय. Cholesterol वाढलंय. सतत मरगळलेला दिसतो. घरचे ह्याच्या सततच्या व्यग्रतेने कावलेले. मुला बरोबर खेळायला वेळ नाही. की बायको बरोबर फिरायला वेळ नाही. आई-वडिलांना बरोबर गप्पा मारायला वेळ नाही. काय म्हणायचं अशा जगण्याला?

अक्षय म्हणाला, "मित्रा! अरे तू काय मिळवतोयस आणि त्यासाठी काय काय गमवतोयस याचा कधी विचार केलास का? आणि retire होऊन करणार काय? आराम!? तो तर आत्ता पण थोडा थोडा केलास तर retire होण्याची गरजच पडणार नाही. ८०व्या वर्षा पर्यंत efficiently काम करू शकशील!"

If we could give every individual the right amount of nourishment and exercise, not too little and not too much, we would have found the safest way to health. – Hippocrates, 400 BCE

गीता सांगते - उत्तम आरोग्य कमवून, उत्तम काम करून, समृद्ध व आनंददायी आयुष्य जगण्याचे स्वप्न उराशी बांध. १०० वर्षे कार्यरत राहून, समाजोपयोगी जीवन जगण्याचे ध्येय बाळग. त्यासाठी - योग्य प्रमाणात व योग्य प्रकारचा - आहार, व्यायाम, झोप, कष्ट व कर्म कर.

युक्ताहारविहारस्य युक्तचेष्टस्य कर्मसु ।

युक्तस्वप्नावबोधस्य योगो भवति दुःखहा । ६.१७ ।।

-दिपाली पाटवदकर