स्त्रीनं घरातील आपली गरज अबाधित ठेवणं गरजेचं : डॉ. उज्वला बरदापूरकर

आज जागतिक महिला दिन साजरा करताना आपल्या आरोग्याची काळजी घ्यायला हवी, हे कित्येकदा आपण महिलांना सांगतो. पण, मूळात ही वेळच का येते? याचा अर्थ असा की, महिला स्वतःच्या आरोग्याच्या बाबतीत नेहमीच कुचराई करतात. साधारणपणे,घरात एक स्त्री जेव्हा निरोगी असते, तेव्हा घर नीट चालतं. पण, जेव्हा ती आजारी पडते तेव्हा तुम्ही पाहताच की घराची काय परिस्थिती होते. स्त्रिया सर्वप्रथम आपल्या घरातल्यांचा विचार करतात. सासू-सासरे, नवरा, मुले, आणि त्यानंतर सवड झाली की, मी! तसेच खाण्याच्या बाबतीत, इतरांना देऊन झाल्यावर उरलेच तर स्वतः घेते, नाहीतर स्वतःच्या पानात इवलसं वाढून घेते. हे सगळं करताना तिचं साहजिकच स्वतःकडे दुर्लक्ष होतं. आहारासोबतच औषधपाण्याकडेही पुरेसं लक्ष नसते. ज्यावेळी काळजी घेणं गरजेचं असतं, त्यावेळी महिलांकडून ती घेतली जात नाही आणि म्हणून त्यांना चाळीशी पार करायच्या आतच बरेचसे आजार जडतात. रक्तदाब, मधुमेह, कॅल्शियमची कमतरता यामुळे मग गुडघेदुखी, सांधेदुखीचा त्रास जाणवतो. तसेच मुलं जन्माला घालायच्या वयात, पाळी जायच्या पूर्वी आणि पाळीनंतरच्या वयात महिलांनी स्वतःची काळजी घेणे गरजेचे आहे.

स्त्री कोणत्याही काळातील असो, कोणत्याही सामाजिक-आर्थिक परिस्थितीला वा कुटुंबातील असो, धावपळ ही तिच्या पाचवीला पुजलेली. स्त्रीने फक्त स्वयंपाक आणि नोकरीसाठी स्वतःची काळजी घ्यावी, असे नाही, तर दर महिन्याला पाळीच्या निमित्ताने कितीतरी रक्त जातं, गरोदर तीच राहते, बाळंतपण, मुलांना पाजतेही तीच. आरोग्य आपण नेहमीच दोन प्रवाहात विभागतो. शारीरिक आणि मानसिक. परंतु, जेव्हा शरीर स्वस्थ असतं, तेव्हाच मनःस्वास्थराहतं. त्यासाठी तुम्हाला आवश्यक ती प्रथिनं, कर्बोदके, जीवनसत्व आणि कॅल्शियम हे सर्व योग्य त्या प्रमाणात घ्यायला हवं, त्यासाठी चौरस आहार गरजेचा. आपला भारतीय आहार हा संपूर्ण जगात उत्तम मानला जातो. कारण, त्यात सर्वच गोष्टींचा समावेश असतो. रोज व्यायाम करायलाच हवा. मी रोजच्या तुमच्या कामांना ‘व्यायाम’ अजिबात म्हणणार नाही. व्यायाम हा शरीरापेक्षा मानसिक जास्त व्हायला हवा आणि मुख्यत्वे तो ‘व्यायाम’ म्हणून व्हायला हवा, काम म्हणून नको. तसेच तुपामुळे आनंद निर्माण होतो. कडधान्ये, डाळी, पालेभाजा, फळे, सुकामेवा आणि त्याचबरोबर योग्य तेवढे पाणी शरीराला मिळायला हवे.