तंत्रस्नेही पर्यटन

सगळे काही बंद, सर्वच जण घरात कोंडले गेलेले. यामुळे सर्वच क्षेत्रांत बदल घडत गेले आणि हे क्षेत्रही त्यातून अलिप्त राहू शकलेले नाही. या सर्व कोरोना साथीचा सर्वात वाईट फटका हा पर्यटन क्षेत्राला बसला, त्यातून सर्वच नुकसान झाले. यासर्व गोष्टींना पर्याय शोधण्याची गरज भासायला लागली, असा काहीतरी पर्याय समोर यायला हवा की ज्यातून लोकांना घरबसल्या पर्यटनाचा आनंद घेता येईल. घरातून बाहेर न पडता पर्यटनाचा आनंद लोकांना याच माध्यमातून घेता येऊ शकतो, हाच विचार करून या ‘व्हर्च्युअल टुरिझम’चा सशक्त पर्याय समोर आला आहे.या ‘ग्राफिक्स’ आणि ‘अ‍ॅनिमेशन’ वगैरेंच्या व्यवसायातच असल्याने ‘थ्रीडी अ‍ॅनिमेशन’ वगैरेचे काम याआधी नरेंद्र नवले यांनी केले होते. त्यामुळे त्यांना हे क्षेत्र नवीन नव्हते. त्यामुळे हा ‘व्हर्च्युअल टुरिझम’चा पर्याय निवडत असताना आपण काहीतरी वेगळे करतोय, असे काही नव्हते. हा पर्याय निवडत असताना त्यांच्या समोर होते ते शिक्षण क्षेत्र. सध्या आपल्याकडे शाळेतील पुस्तकांमध्ये भरमसाठ माहिती असते, पण चित्र आणि चित्ररूप माहिती यांच्या स्वरूपात फारशी माहिती नसते त्यामुळे ते पुस्तक कायमच खूप रटाळ, निरस होते. त्यामुळे मुलांना तो विषय वाचण्यात रस वाटत नाही आणि पर्यायाने शिक्षणातही.

तर त्यांना त्यांच्या पद्धतीने जर पुस्तकातली चित्रे, प्रसंग त्यांना जर प्रत्यक्षात अनुभवता आले आणि समजून घेता आले तर किती चांगले होईल या उद्देशानेच ही व्हर्च्युअल टूरिझमची संकल्पना शालेय अभ्यासक्रमात जर समाविष्ट करण्यात आली तर मुलांना त्याचा नक्कीच खूप फायदा होईल यात शंकाच नाही. उदा. इतिहासाच्या पुस्तकातील अफझलखान वधाचा प्रसंग जर मुलांना याची देही याची डोळा अनुभवता आला तर? म्हणजे समजा, मुले आणि शिक्षक स्वतः त्या दिवशी त्या शामियान्यात उपस्थित आहेत, शिवाजी महाराज, अफझलखान यासिन ही भेट ते स्वतः अनुभवत आहेत, त्या भेटीच्या वेळी झालेला प्रसंग ते बघत आहेत आणि शिवाजी महाराजांनी कशा पद्धतीने अफझलखानाचा कोथळा बाहेर काढला ते जर स्वतः अनुभवले तर ? म्हणजे तशी संधी त्यांना यातून मिळाली, तर तो प्रसंग मुलांना खूप चांगल्या तर्‍हेने शिकता येईल आणि यातूनच मुलांचे इतिहासाबद्दलचे ज्ञान खूप वाढीस लागेल आणि तितकाच त्यांचा या विषयाबद्दलचा रसही वाढेल.