धीरेंद्र महाराजांकडून हिंदुत्वाच्या समरसतेचे दर्शन

प.पू धीरेंद्र कृष्ण शास्त्री म्हणजेच बागेश्वर धाम सरकार यांच्या श्रीराम व श्री हनुमान कथेचा कार्यक्रम नुकताच संभाजीनगर येथे संपन्न झाला. या आयोजनाचे मुख्य कारण म्हणजे नुकतेच या शहराला शेकडो वर्षांच्या गुलामीच्या प्रतीकाचे नाव सोडून प्रखर धर्माभिमानी छत्रपती संभाजी नगर असे नाव मिळाले होते, पण त्यासोबतच यावर्षी छत्रपती शिवरायांचा ३५०वा राज्यारोहण व मराठवाड्याच्या मुक्तिसंग्रामाला ७५ वर्षे पूर्ण होणे, अशीही सबळ कारणे होती.

या सर्वच गोष्टींचे औचित्य साधत बागेश्वर धाम यांनी या कार्यक्रमाला येण्याची अनुमती दिली होती. कार्यक्रमाची सुरुवात माता भगिनींच्या भव्य कलश यात्रेने झाली. ही संपूर्ण यात्रा संभाजीनगर शहरातील फिरून अयोध्या नगरी मैदानावर म्हणजे कथेच्या स्थानवर पोहोचली.कथास्थानी जवळजवळ १०० मीटर लांबीचे पाच भव्य मंडप उभारले गेलेले होते, खरतर जमलेल्या भक्तांसाठी तेही अपुरे पडत होते. येथे जमलेल्या सर्वांना महाराजांच्या मुखातून कथा ऐकायची होतीच, पण त्यासोबत दुसर्‍या दिवशी भरणारा भव्य दरबार म्हणजेच चिठ्ठीद्वारे व्यक्तिगत प्रश्नांची सोडवणूक हेदेखील सर्वांच्या चर्चेचे मुख्य आकर्षण होते. कथास्थानी भव्य व्यासपीठ, जीवंत राम दरबार, संत व प्रमुख मान्यवरांना बसण्याच्या स्वतंत्र दर्जेदार व्यवस्था, अबाल वृद्ध, महिला व पुरुष सर्वांची काळजी घेणारा भव्य सभा मंडप एकूणच डोळे दिपवून टाकणार सगळं वातावरण होतं.

ठरल्याप्रमाणे सोमवार, दि. ६ नोव्हेंबर रोजी कलश यात्रेनंतर दुपारी ठीक ३ वाजता कथा सोहळा प्रारंभाच्या वेळी वेद शाळेतील विद्यार्थ्यांनी वेदमंत्रांनी कथेच्या सुरुवातीस आरती केली होती.त्यानंतर धीरेंद्र शास्त्री महाराजांनी बजरंग बलीच्या हनुमान चालीसामधील एक दोहा उलगडला तसे वातावरण अधिकाधिक प्रफुल्लित व टवटवीत होऊ लागले. मध्येमध्ये विविध भजन व भजनांच्या वेळी लोकांचा टाळ्या वाजवणे व सोबत नाचत उत्स्फूर्त प्रतिसाद या सगळ्यामुळे वातावरण राममय झालेले होते. या संपूर्ण भक्तीमय वातावरणाचा शेवट म्हणजे बजरंग बलीची शेवटची आरती होती. कथेच्या नियोजनाप्रमाणे धीरेंद्र शास्त्रींनी अगदी सुरुवातीस एक आरती दलित वंचित मागास स्वच्छता कर्मी अशा सेवाकाम करणार्‍या माता भगिनी बांधवांच्या हातून व्हावी, अशी अपेक्षा व्यक्त केलेली होती.