भाजपचा मुख्यमंत्री कसा झाला?

महाराष्ट्राच्या लावणीसम्राज्ञी ज्येष्ठ पार्श्वगायिका सुलोचना चव्हाण यांनी आजवर शेकडो गाणी गायली. ज्यावेळी लावणीला फारशी प्रतिष्ठा नव्हती, तेव्हाही त्या अत्यंत सन्मानाने लावणी गात होत्या आणि लावणीला त्यांनी प्रतिष्ठा मिळवून दिली. प्रचंड समाजशीलतेने त्यांनी सामाजिक कार्यातही योगदान दिले. काही महिन्यांपूर्वी वयाच्या नव्वदीच्या टप्प्यावर त्यांना ‘पद्मश्री’ पुरस्काराने सन्मानित केले गेले. नुकतेच सुलोचनाबाईंचे निधन झाले. आयुष्याच्या शेवटी असे पुरस्कार दिल्याने त्याचे काहीच मूल्य राहत नाही, असे मनोगत सुलोचनाबाईंच्या मुलाने व्यक्त केले म्हणे.खरेतर ही खंत केवळ त्यांच्या पुत्राचीच नाही, तर साहित्य, क्रीडा, कला आणि सामाजिक क्षेत्रातील सार्‍याच मान्यवरांच्या नातेवाईकांची आहे. अर्थात, कला किंवा ध्येयासाठी जीव ओतणार्‍या व्यक्तीस पुरस्काराचे काही देणेघेणे नसते. पण कलेच्या आणि ध्येयाच्या ध्यासापायी या व्यक्तीला काय आणि कोणता संघर्ष करावा लागतो, हे ती व्यक्ती आणि तिच्या जवळचे लोकच जाणतात. प्रचंड संघर्षाने व्यक्ती आपले अस्तित्व निर्माण करते. ध्येय साध्य झाल्यावर, कर्तृत्वाचा डोंगर उभा केल्यावर व्यक्ती थांबते. ती व्यक्ती आणि तिचे काम कालातीत असते आणि ऐतिहासिकही असू शकते. मात्र, असेच नेहमी घडते की, ती व्यक्ती ज्यावेळी खूप वृद्ध होते किंवा जिला या पुरस्काराचे काही सोयरसुतक नसते किंवा गरजही नसते, त्यावेळी व्यक्तीला मानसन्मानाचे प्रशासकीय पुरस्कार प्राप्त होतात. हेच पुरस्कार व्यक्तीला तिच्या कार्यकाळात मिळाले तर? ती आणखी उत्साहित होऊन काम करू शकली असती किंवा तिच्या कामात, तिच्या ध्येयात जे अडथळे आले होते ते तरी कमी झाले असते. आता कुणी म्हणेल की, यशाला संघर्षाशिवाय मजा नाही. मात्र, काम करताना, ध्येय गाठताना कुणीतरी आपल्या सोबत आहे, कुणाला तरी आपण केलेले काम, आपले ध्येय याची किंमत आहे, असे जेव्हा व्यक्तीला वाटते तेव्हा त्याचा उत्साह, हिंमत द्विगुणित होते. जेव्हा कसलाच आनंद आणि दु:ख नसते, जेव्हा व्यक्ती त्या कामातून आणि त्या ध्येयातून बाहेर पडलेली असते तेव्हा त्या व्यक्तीला कितीही सन्मानित केले तरी ‘वो दिन गये...’ हेच सत्य असते. त्यामुळेच सुलोचनाबाईंच्या पुत्राने हे मनोगत व्यक्त करून अनेकांच्या मनातल्या भावनांना वाट करुन दिली. खरेच कुणाला गुणांसाठी, कर्तृत्वासाठी, ध्येयपूर्तीसाठी, सन्मानित करायचे असेल, तर त्या व्यक्तीच्या आयुष्याची नौका पैलतिरी लागेपर्यंत प्रतीक्षा का करायची?