विषाणूचा अभ्यास करताना आपण विषाणूचे गुणधर्म पाहिले व विषाणूची रचनादेखील पाहिली. या गुणधर्मावरून आपल्याला असे लक्षात येते की, विषाणू हा पूर्णपणे परावलंबी असतो व ‘होस्ट’ पेशीमध्ये प्रवेश केल्यावरच तो आपले कार्य व पुनरुत्पादन करून शकतो, आता माणसाची जनुकीय माहिती तो चोरतो व स्वत:चे आवरण व प्रथिने बनवतो. हे सर्व तो ‘एमआरएनए’च्या साहाय्याने करत असतो. एका माणसाला बाधित केल्यानंतर जेव्हा हा विषाणू श्वासावाटे किंवा शरीरातील स्रावांवाटे शरीराच्या बाहेर पडतो, त्यावेळी तो परत पूर्णपणे निष्प्रभ होऊन जातो व तो विषाणू पुन्हा कार्यरत होण्यासाठी दुसर्या यजमान पेशीचा त्याला आधार घ्यावा लागतो. परंतु, जेव्हा हा विषाणू दुसर्या शरीरातील पेशीमध्ये प्रवेश करतो, तेव्हा पुन्हा तो त्या शरीरातील वातावरणाशी जुळवून घेण्याकरिता त्या शरीरातील जनुकीय माहिती चोरत असतो. त्याचप्रमाणे पुनरुत्पादन करत असतो. याचाच अर्थ काय, तर विषाणू ज्या शरीरात जातो, त्याच शरीरातील जनुकीय द्रव्याने तो वाढतो व पुनरुत्पादन करतो. म्हणजेच, हा विषाणू प्रत्येक शरीरात वेगळ्या प्रकारचे पुनरुत्पादन करत असतो. माणसाच्या किंवा प्राण्यांच्या ‘डीएनए’ किंवा ‘आरएनए’प्रमाणे हे बदल घडवत असतो.
जर या विषाणूचा नायनाट करायचा असेल, तर आपल्याला ‘स्पेसिफिक’ म्हणजे प्रत्येक माणसासाठी असे विशिष्ट औषध किंवा लस तयार करावी लागेल, जी त्या विशिष्ट प्रकारच्या विषाणूला व विषाणूच्या प्रकाराला मारू शकेल. म्हणजेच भारताचाच विचार करायचा झाला, तर भारताची लोकसंख्या १३६ कोटी असेल, तर १३६ कोटी प्रकारची लस बनवावी लागेल, तरच हा विषाणू मारला जाईल. ’स्पेसिफिक’ लसच यावर उपयुक्त असेल, जी होमियोपॅथीच्या वैयक्तिकीकरणाच्या सिद्धांतावर अवलंबून असेल. (इंडिव्ह्युझलायझेशन) सध्या जी लस दिली जाते, ती ‘जनरलाईझड’ लस आहे ’स्पेसिफिक’ लस नाही आणि म्हणूनच या लसीकरणानंतर विषाणूचे विविध नवनवीन प्रकार (व्हायरस व्हेरिएंट) जसे ‘डेल्टा’, ‘डेल्टा २’ इत्यादी येतील किंवा येऊ शकतील, असा ‘व्हायरोलॉजिस्ट’चा कयास होता व तोच आता खरा होताना दिसत आहे. थोडक्यात काय, तर खरे लसीकरण हे ‘इंडिव्ह्युझलायझेशन’वर असते. ते १०० टक्के प्रभावी आहे, नाहीतर लस घेतल्यावरही विषाणूचा संसर्ग होण्याचा धोका कायम आहे. डॉ. हॅनेमान यांनी ‘ऑरगॅनॉन’ या पुस्तकात तसेच, Dr. Stuart Close यांनी आपल्या पुस्तकात हेच सांगून ठेवले आहे. लसीकरणानंतर मानवी शरीरात होणारे बदल त्यांनी तपासून पाहिले असता, त्यांना अनेक प्रतिकूल परिणाम दिसून आले. त्याचा अभ्यास करुन मग त्यांनी त्याला ‘बॅड इफेक्ट्स ऑफ व्हॅक्सिनेशन’ असे नाव दिले.
- डॉ. मंदार पाटकर
(लेखक एमडी होमियोपॅथी आहेत.)