मशिदीवरील भोगांच्या त्रास होत असला, तरी मी तक्रार करु शकत नाही

इंडोनेशिया - मशिदींमधील लाऊडस्पीकर अनेकदा स्थानिक लोकांना त्रासदायक ठरतात. अशा परिस्थितीत, जेव्हा इंडोनेशिया सारख्या देशाचा विचार केला जातो, जिथे जगातील सर्वात जास्त मुस्लिम राहतात आणि संपूर्ण देशात ७ लाख ५० हजार मशिदी आहेत, तेव्हा कल्पना करा की तेथे परिस्थिती कशी असेल. अलीकडे रीना (नाव बदलले आहे) नावाच्या एका महिलेने याबद्दल मीडियाशी उघडपणे बोलल्या. त्याने सांगितले की, मशिदींमध्ये पाच वेळा लाऊडस्पीकर वाजत असल्यामुळे त्यांना रोगांनी कसे घेरले. पण खूप प्रयत्न करूनही त्या काहीच करू शकली नाही. कारण, या विरोधात आवाज उठवल्यावर आपल्याला तुरुंगात टाकले जाईल अशी भीती त्यांना आहे.



 रीना यांच्या मते, नमाजच्या ३० ते ४० मिनिटांपूर्वी लाऊडस्पीकर वाजू लागतात,  जेणेकरून लोक जागे होतील. सहा महिने या आवाजाचा सामना केल्यानंतर, आता त्या पुढे काहीही सहन करण्याच्या स्थितीत नाहीत. त्यांच्यासाठी रात्रीचा हा त्रास आरोग्याच्या दृष्टीने हानिकारक आहे. त्या म्हणतात की, “मी झोपू शकत नाही आणि उठल्यानंतर मला नेहमीच चिंता असते. आता मी शक्य तितक्या स्वत: ला थकवण्याचा प्रयत्न करते जेणेकरून मी गोंगाटातही झोपू शकेन."  संपूर्ण इंडोनेशियामध्ये किमान ७.५ लाख मशिदी आहेत. मध्यम आकाराच्या जागेत किमान डझनभर लाऊडस्पीकर आहेत, जेथे पाच वेळा नमाज अदा केली जाते. २०१८  मध्ये एका बौद्ध महिलेने अशा लाउडस्पीकरला कंटाळून आवाज उठवला. त्याने म्हटले होते की, अजानमुळे त्यांचे कान दुखतात. या तक्रारीनंतर त्याच्यावर ईशनिंदाचा आरोप ठेवण्यात आला आणि त्याला तुरुंगात डांबण्यात आले.




अशा सर्व बाबी पाहता रीना सारखे बरेच लोक पूर्णपणे गप्प होते. परंतु अलीकडेच इंडोनेशिया मशिद परिषदेला या संदर्भात काही ऑनलाइन तक्रारी प्राप्त झाल्या. त्यानंतर तेथील कर्मचाऱ्यांनी जकार्ता येथील मशिदीचे ध्वनिक्षेपक सांभाळून लावण्यास सुरुवात केली, जेणेकरून लोकांना अझानचा आवाज ऐकू नये. इंडोनेशियन मशिद परिषदेचे अध्यक्ष जुसुफ कल्ला म्हणाले की, त्यांना अंदाज आहे की देशातील जवळपास अर्ध्या मशिदींमधील आवाजाची पातळी तीव्र आहे, ज्यामुळे आवाजाची समस्या आणखी वाढली आहे. जगातील सर्वात मोठ्या मुस्लिम बहुल देशात ही समस्या पहिल्यांदाच उद्धवलेली नाही. आवाज उठवल्याबद्दल लोकांना किती वेळा ईशनिंदाच्या आरोपांना सामोरे जावे लागले हे माहित नाही. लोकांना सोशल मीडियावर माफी मागावी लागली. हे सर्व पाहून रीना या प्रकरणात तक्रार न करण्याचा निर्धार करतात. त्या म्हणतात की तक्रार करणे म्हणजे स्वतःसाठी त्रास निर्माण करणे. त्याच्या मते, “माझ्यासमोर या परिस्थितीत जगण्याशिवाय दुसरा मार्ग नाही. अन्यथा मला माझे घर विकावे लागेल. "