उपासमारीची भीती

मुंबई उपनगरी रेल्वे १२ ऑगस्टनंतर सुरू होणार, हे आत रेल्वे मंत्रालयाने जाहीर केल्याने उपनगरातील आणि दूरवरच्या भागात राहणार्‍या कर्मचार्‍यांच्या पोटात भीतीचा गोळा येणे साहजिकच आहे. एकतर कोरोनाच्या भीतीने मुळातच त्यांना सुमारे अडीच महिने सक्तीने घरी बसावे लागले. काहींना ‘वर्क फ्रॉम होम’ची संधी मिळाली, काहींना त्यांच्या कंपनीने उदार झाल्यासारखे अर्धा पगार देऊन मेहेरबानी केली, तर काहींना तेवढीही मदत न झाल्याने त्यांच्यावर उपासमारीची वेळ आली. जी काही पुंजी होती ती ‘लॉकडाऊन’च्या काळात संपली. अर्थात, टाळेबंदीने कंपन्यांचे अर्थचक्र फसले असेल, तर त्या तरी कुठून मदत करणार, हा प्रश्न शिल्लक राहतोच. ‘कंपनी जगली तर कामगार जगेल आणि कामगार जगाला तर कंपनी जगेल’ हे एकमेकांना पूरक तत्त्व या कोरोनामुळे तकलादू ठरले. ‘लॉकडाऊन’ शिथील झाल्यानंतर आता लोकल सुरू होईल आणि आपली रोजीरोटी सुरू होईल, या आशेवर असतानाच रेल्वे मंत्रालयाने लोकल १२ ऑगस्टनंतर सुरू होणार असल्याचे जाहीर करून त्यांच्या आशेवर बॉम्बगोळाच टाकला. सध्या भारत-चीन सीमेवर तणावाचे वातावरण आहे. त्या चकमकीमुळे कधीतरी संग्राम सुरू होऊन बॉम्बगोळ्यांचा मारा सुरू होईल, अशी भीती असतानाच दीड महिना उशिरा रेल्वे सुरू होण्याचा ’बॉम्बगोळा’ मुंबईकरांना जास्त घातक वाटू लागला आहे. आता ‘बेस्ट’ उपक्रमाच्या बसेस धावत आहेत. पण, त्यांचेच कामगार ‘लॉकडाऊन’मुळे कुठेना कुठे अडकल्याने पूर्ण क्षमतेने बस रस्त्यावर धावत नाहीत. ज्या बसेस धावत आहेत, त्या कोरोनाच्या भीतीमुळे त्यांना दिलेल्या मार्गदर्शक तत्त्वानुसार प्रवासी घेत आहेत. त्यामुळे २२ लाखांची प्रवासी वाहतूक करणार्‍या बसेस आता सात लाखांपर्यंत प्रवासी वाहतूक करीत आहेत. ७५ लाखांची क्षमता करणारी रेल्वे २५ लाख प्रवाशांची वाहतूक करीत आहे. म्हणजेच ९० लाख प्रवाशांपैकी १० लाख प्रवासी इतर लोक गृहीत धरले, तर कामानिमित्त प्रवास करणार्‍या ५० लाख कर्मचार्‍यांना घरी बसून राहावे लागणार आहे. त्यामुळे त्यांच्यावर अवलंबून असणार्‍यांच्या उपासमारीची दाखल घेणे आवश्यक आहे.