कोरोनाचा कसोटी काळ

सध्या सर्वत्र जोरदार चर्चा आहे ती एकाच संसर्गजन्य आजाराची अर्थात कोरोनाची! चीनच्या या आजाराने जग चिंताग्रस्त झालंय. तेथील परिस्थिती किती भयावह होती, याची निव्वळ कल्पनाच केलेली बरी़ त्यामुळे कोरोनाला आपण गांभीर्याने घ्यायला हवे. एका कोरोनाचे पडसाद सर्वत्र अर्थव्यवस्थेवर, जनजीवनावर किती गंभीर परिणाम झाले आहेत, याची तुम्हाला कल्पना आहेच. कोरोनाचे चीनला असे पोखरणे किती वेदनामय असेल? एका व्यक्तीचा मृत्यू आपल्या मनाला उद्ध्वस्त करतो, इथे तर पे्रतांच्या राशी पडत असतील तर मन किती विदीर्ण होत असेल? किती करुण द़ृश्य असेल ते! प्रचंड मानवी संहार होताना पाहिलं की मनाच्या ठिकर्‍या ठिकर्‍या होतात. यामधून आपणही धडा घ्यायला हवा. वैयक्तिक स्वच्छता आणि सामाजिक स्वच्छता ही कसोशीने पाळायला हवी. वैयक्तिक स्वच्छता काही प्रमाणात बरी आहे, पण सामाजिक स्वच्छतेच्या बाबतीत आपली बोंबच आहे. प्रबोधन या द़ृष्टीनेही व्हायला हवे. कोरोना वा तत्संबधी आजार हे संसर्गामुळे होतात. त्यामुळे वैयक्तिक पातळीवर आपण आपले संरक्षण केले पाहिजे. आपल्या आरोग्यासोबत आपण इतरांचाही विचार करायला हवा म्हणून सार्वजनिक ठिकाणी आपले वर्तन नियंत्रित असायला हवे. खोकताना, शिंकताना रुमाल वापरावा. उघड्यावर शौचास बसू नये. थुंकू वा खोकू नये. या सवयींना आळा घातला तर अनेक समस्या चुटकीसरखी सुटू शकतील. याची सुरुवात प्रत्येकाने आपल्यापासूनच करायला हवी. प्रत्येक मातेने हा संस्कार आपल्या मुलांवर करावा. शिक्षकांनी आदर्श वागण्यात सार्वजनिक स्वच्छतेकडे जास्त लक्ष द्यावे. एकदा चांगले वळण पडले की, पुढे फारसे काही सांगावे लागत नाही. स्वयंशिस्त बाळगणार्‍या व्यक्ती पुढे जगभरात कुठेही गेल्या तरी आपली मूल्ये सोडत नाहीत. हा विषय फार गहन आहे. कारण, लोकसंख्या प्रचंड आहे. सगळ्यांना एका सूत्रात बांधणे अवघड असले तरी कठीण मात्र नक्कीच नाही. लोकजागृतीची आवश्यकता आहे, संयमाची कसोटी आहे.