राजकुमार शुद्धीत या

 

‘देवबंद’चा झिंदाबाद

देवबंद येथे मुल्लांनी ‘हिंदुस्थान झिंदाबाद’ला मान्यता देत ‘भारत माता की जय’ला नकार दिला आहे. अर्थात, भारतात अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य ओसंडून वाहत आहे. त्यामुळे देवबंद येथे कुणी काय म्हणावे, ही वैयक्तिक बाब. पण त्याचवेळी असे म्हणणाऱ्यांच्या मानसिकतेचा शोधही घ्यावासा वाटतो. ‘देश हा देव’ असे म्हणण्याची परंपरा आपल्या देशाची आहे. पण इथे देश हा केवळ भूमीचा तुकडा असून, देव ही संकल्पना मानत नसल्यामुळे त्यांनी भारतमातेचा जयजयकार करण्यास नकार दिला. अर्थात, धार्मिक निष्ठा जपण्याचा प्रत्येकाला अधिकार आहे. त्यामुळे आम्ही देव वगैरे मानत नसून अल्लाहचाच जयजयकार करू, असे ते संविधानाचा दाखला देत जरूर म्हणतील. पण ज्या देशाच्या मातीत जन्मतो, जगतो आणि त्याच मातीत विलीन होणार, त्या देशाला माता म्हणण्यास नकार देणे याला कोणता तर्कवाद आहे? दुसरीकडे स्वातंत्र्यापूर्वी धर्माच्या आधारावर देशाची फाळणी करतानाही मुस्लीम नेत्यांचे म्हणणे होते की, हा हिंदुस्थान आहे आम्हाला आमचा देश हवा आहे. याचाच अर्थ त्यांच्या मते, त्यावेळीही भारत हा हिंदुस्थान होता. त्यानंतर भारतातून फुटून निघालेल्या मुस्लिमांचा देश तयार झाला पाकिस्तान. मात्र, कालांतराने काही तथाकथित निधर्मी आणि पुरोगामी विचारवंतांनी (त्यातले बरेच स्वयंघोषित आहेत) कल्लोळ माजवला की, या देशात काय हिंदूच राहतात का? या देशात इतरही (म्हणजे मुस्लीमही राहतात) त्यामुळे देशाला हिंदुस्थान म्हणून नये. आता या तमाम निधर्म्यांची आली का पंचाईत. ज्यांच्यासाठी ते भारताला हिंदुस्थान म्हणून नका सांगत होते. त्यांच्यातल्याच एका प्रभावी गटाने देशाला हिंदुस्थानच म्हटले आहे. ओवेसी बंधूंच्या वळचणीला गेलेल्या आणि तिथून काँग्रेस कधी सत्तेचे हाडूक टाकेल या आशेत असलेल्या प्रकाश रावांचीही गोची झाली. कारण, त्यांना हिंदू शब्दाची भयंकर अ‍ॅलर्जी. पण आता त्यांच्या चाहत्या गटाच्या (ओवेसीबंधूंच्या) मक्तेदारांनीच देशाला भारताऐवजी ‘हिंदुस्थान’ म्हटले आहे. असो, प्रकाश राव आणि तमाम डाव्या बंधूना, निधर्मी भावांना काहीही वाटले तरीही ‘भारतमाता की जय’ आणि ‘हिंदुस्थान झिंदाबाद था, झिंदाबाद है और झिंदाबाद रहेगा...’